De significator in de kaartlegging Het Keltisch Kruis
Hoe bepaalt Waite de significator voor een kaartlegging?
In Pictorial Key to the Tarot beschrijft Waite de kaartlegging het Keltisch Kruis, daarin heeft hij ook over het kiezen van een significator. In zijn tekst staat er een ‘fout’ in verband met de leeftijd van de Koning. Waite schrijft in Key to the Tarot :
De Divineerder kiest een kaart die de persoon of het onderwerp voorstelt. Als de vraagsteller een vraag stelt waarbij hij zelf een rol speelt, kiest hij als significator een kaart dat overeenkomt met zijn persoonlijke beschrijving. Waite beschrijft die keuze als volgt : een Ridder moet gekozen worden als significator indien het een man van veertig jaar is of ouder, een Koning moet gekozen worden voor een man onder de 40 ; een Koningin voor een vrouw boven de 40 jaar en een Page voor een jongere vrouw. Het is duidelijk dat Waite de hofkaartsystemen van zijn eigen deck en die van de Golden Dawn door elkaar haalt.
De volgorde van de hofkaarten in de Golden Dawn Tarot is : Ridder -Koningin- Prins - Prinses. In de Waite Tarot is de volgorde Koning - Koningin - Ridder - Page . Als je beide systemen vergelijkt, valt het op dat de Ridder uit de Golden Dawn tarot overeenstemt met de Koning in de Waite tarot, enkel de Koningin blijft Koningin. Als de Koningin een vrouw van 40 jaar voorstelt, dan is het enkel logisch dat de Koning een man van meer dan 40 jaar voorstelt.
Uiterlijke kenmerken
Waite bespreekt de uiterlijke kenmerken van de significator. De vier hofkaarten van Staven stellen mensen voor met fel blond of kastanjebruin haar, een lichte tint en blauwe ogen. De hofkaarten in Bekers stellen mensen met lichtbruin of zacht blond haar voor met grijze of blauwe ogen. De hofkaarten van Zwaarden hebben hazelbruine of grijze ogen, donkerbruin haar en een doffe tint. Tenslotte de hofkaarten van Pentakels die verwijzen naar mensen met donkerbruin of zwart haar en een vale of donkere tint. Het toewijzen van deze overeenkomsten aan de kaarten, mag niet beschouwd worden als een vaste overeenkomst. Men kan occasioneel bij het kiezen van de significator zich laten leiden door het temperament van de persoon. Iemand die heel donker van tint en haar is, kan heel erg energiek zijn en zou dan beter voorgesteld worden door een kaart uit de reeks van Zwaarden i.p.v. Staven. Indien het bij het divineren gemakkelijker is om het onderwerp waarover informatie wordt gevraagd als significator te gebruiken, dan moet men een grote arcana of kleine arcana kiezen die hiermee overeenkomt.
Waite geeft volgend voorbeeld. Stel je voor dat de vraag de volgende is “Is een rechtszaak noodzakelijk? “ In dit geval neem je kaart 11 of Gerechtigheid als significator. Deze kaart verwijst naar gerechtelijke zaken. Maar indien de vraag is “Zal ik succesvol zijn in mijn rechtzaak?”; dan moet één van de hofkaarten als significator gekozen worden. Vervolgens kan je achtereenvolgende divinaties doen om het verloop van het proces en het resultaat voor elk van de partijen vast te stellen.
Samengevatting kiezen van een significator
Waite laat de keuze van de significator aan de kaartlegger over en geeft hiervoor suggesties. Het gebruik van een significator is een belangrijk onderdeel van de kaartlegging Het Keltisch Kruis. Waite beschrijft in zijn boek twee variaties van deze legging op basis van de kijkrichting van de significator. Je mag er dus van uit gaan dat men meestal een hofkaart als significator koos. Waite gebruikt tijdens het ritueel van het kaartleggen woorden nl. dit bedekt hem, dit kruist hem, dit kroont hem, dit is onder hem, dit ligt achter hem, dit ligt voor hem. Dit bevestigt opnieuw dat men meestal een hofkaart gebruikte, het woord ‘hem’ (al kan het ook een ‘haar’ zijn) verwijst naar de significator. Als je geen hofkaart als significator gebruikt dan betekenen de woorden tijdens het ritueel niet veel, in tegendeel. Uiteraard moet iedereen zelf bepalen op welke manier ze willen kaartleggen, maar hopelijk heb ik hier een beetje duidelijkheid kunnen scheppen.
Hoe kies ik een significator
Ik laat me niet leiden door uiterlijke kenmerken, omdat ik die manier van werken niet passend vind bij de hedendaagse manier van kijken naar mensen.
Voor de keuze laat ik me hoofdzakelijk leiden door mijn gevoel. In een consult vraag ik me af : Hoe komt de vraagsteller bij me over?
Doe ik een legging voor mezelf dan vraag ik me af : Hoe voel ik me nu op dit moment? Waar gaan mijn gedachten naar uit?
Op basis van mijn indrukken kies ik een aantal hofkaarten uit. Uit die selectie kies ik of de vraagsteller de kaart die op dat moment het meest aanspreekt.
Je kan geen foute personificator kiezen. De personificator stelt de persoon voor, maar is niet de persoon.