Arthur Edward Waite
De tarot van Waite is het meest bekende tarotspel te wereld. Arthur Waite drukte in de beelden van de tarot zijn visie op spiritualiteit uit. Zijn visie is verbonden met de westerse spirituele tradities. Binnen deze tradities speelde hij begin 20ste eeuw een sleutelrol.
Boeken
Waite was een vruchtbare schrijver. In 1938 had hij 46 boeken geschreven, zijn medewerking verleend aan meer dan 40 andere boeken en 40 rituelen geschreven voor twee mystieke ordes. Zijn boeken brachten echter nooit genoeg op om hem van een vast inkomen te voorzien. Noodgedwongen schreef hij daarom ook veel artikels, columns en boekbesprekingen.
Dat zijn boeken zo weinig opbrachten was deels te wijten aan het feit dat hij gespecialiseerde literatuur schreef voor een beperkte doelgroep. Bovendien was zijn schrijfstijl nogal ouderwets. Hij schreef langere zinnen en kwam steeds via een lange omweg tot de essentie.
Dat hij een bloemrijke taal gebruikte en geen academicus was staat vast, toch waren zijn ideeën vernieuwend en steeds gebaseerd op een intensieve literatuurstudie. Hij was een pionier op vlak van bestudering van de geschiedenis van de westerse esoterie. Hij had echter een scherpe pen en uitte openlijk zijn kritiek op collega's. Dit werd hem niet altijd in dank afgenomen.
Zijn spirituele nalatenschap vind je vooral in zijn boeken over mystiek, waarbij ‘Way of Divine Union’ (1915) als zijn belangrijkste werk wordt gezien.
Onder het pseudoniem Grant Orient schreef hij enkele boeken voor het ruime publiek over voorspellen.
Tijdschriften
Tussen 1894 en 1895 gaf Arthur Waite samen met James Elliot The Unknown World uit. Hierin publiceerde hij artikels over occulte wetenschap, magie, mystieke filosofie, alchemie en hermetica. Na 11 edities moest dit project noodgedwongen worden stopgezet omwille van financiële redenen.
In 1905 werd het tijdschrift The Occult Review nieuw leven in geblazen. Het tijdschrift werd vanaf dan uitgegeven door Rider en Waite schreef hierin, met succes, verschillende artikels.
In januari 1910 verscheen een artikel met als titel Tarot : a Wheel of Fortune geschreven door Waite met de illustraties van Pamela Colman Smith.
Tarotspellen
Waite dankt zijn bekendheid aan het tarotspel dat uitgeverij Rider eind 1909 samen met het boek Key tot the Tarot op de markt bracht. Waite zag in het laten uitgeven van een tarotspel een ideale manier om meer leden te verwerven voor zijn mystieke orde. Bij de splitsing van de Golden Dawn in 1903 had hij de leiding van de Isis-Urania Tempel in handen genomen. Hij gaf de orde een nieuwe naam Order of the Independent and Rectified Rite. Behalve de naam veranderde hij ook de rituelen, die opvallend meer mystiek gericht werden in plaats van magisch. De inspiratie haalde hij uit christelijk mystiek en de bijbel. Dit valt ook op als we de tarot van Waite vergelijken met de klassieke Franse tarotspellen. Denk hierbij aan de tarotkaart de Geliefden met een voorstelling van Adam en Eva in het paradijs of tarotkaart de Hogepriesteres vol verwijzingen naar de kabbalistische levensboom.
Later zou Waite nog andere tarotbeelden laten ontwerpen, om te gebruiken in rituelen. Dit staat bekend als Waites' tweede tarotspel of onder de naam Great Symbols of the Paths (voltooiing van de opdracht in 1924)
Organisaties
Hij trad in 1883, samen met zijn vrouw Ada Lakeman, toe tot de Hermetic Order of the Golden Dawn. Hij verliet die in 1893 om daarna terug te keren in 1896. Hij doorliep verschillende inwijdingen en trad toe tot de Rosea Rubeaa et Aureae Crucis (de tweede orde van de Golden Dawn)
Zijn grote liefde voor rituelen bracht hem in aanraking met vrijmetselarij en rozenkruisordes. In 1902 trad hij toe tot de Societas Rosicruciana in Anglia, dat gaf hem de mogelijkheid bevriende tempels in gans Europa te bezoeken en deel te nemen aan hun rites.
In 1903 nam hij, bij de splitsing van de Golden Dawn, de leiding van de Isis-Urania Tempel in handen en gaf de orde een nieuwe naam Order of the Independent and Rectified Rite. In 1915, sticht hij The Fellowhip of the Rosy Cross (met later als tweede orde The Hidden Life of the Rosy Cross)